6 maja 2014 roku 25-letni Kevin Durant odebrał nagrodę dla MVP (Most Valuable Player) dla najlepszego gracza sezonu ligi NBA. W swoim przemówieniu, które trwało 25 minut, podziękował każdemu koledze z drużyny z osobna, na końcu zaś, ze łzami w oczach, podziękował swojej matce. Sposób w jaki to uczynił jest godny prawdziwego MVP...

I na końcu - moja mama.
Wydaje mi się, że nawet sama nie wiesz, czego dokonałaś.

Urodziłaś mojego brata, gdy miałaś osiemnaście lat. Trzy lata później ja pojawiłem się na świecie.
Wszystko było jakby przeciwko nam. Samotna matka z dwoma synami, zanim ukończyłaś 21. rok życia.

Wszyscy mówili nam, że nie powinno nas tu być.
Przenosiliśmy się z jednego mieszkania do drugiego, zawsze sami.

Jedno z moich najlepszych wspomnień z tamtego okresu, to kiedy wprowadziliśmy się do naszego pierwszego mieszkania.
Nie było tam ani łóżka, ani mebli, po prostu usiedliśmy w salonie i przytuliliśmy się, ponieważ mieliśmy przekonanie, że nam się udało.

Kiedy przytrafia mi się coś dobrego w życiu, nie wiem jak wy, ale ja lubię wracać do tego, co sprawiło, że jestem właśnie w tym miejscu.
W lecie budziłaś mnie w środku nocy i zmuszałaś bym biegał i robił pompki, na meczach krzyczałaś na mnie zza linii bocznej, gdy miałem 8 czy 9 lat.

Nie powinno nas tu być. Sprawiłaś, że uwierzyliśmy, trzymałaś nas z dala od ulicy, ubrałaś nas, jedzenie zawsze było na stole.
Kiedy sama nie jadłaś, zawsze upewniłaś się, że chociaż my zjedliśmy. Sama szłaś spać głodna. Poświęciłaś się dla nas.

To Ty jesteś prawdziwą MVP.